Vorige week ging de buurvrouw fruit halen bij de boer. Ze weet dat wij daar ook graag komen en vroeg of ze voor ons gelijk wat mee moest nemen. Het verzoek was of ze twee bakjes aardbeien mee wilde nemen. Aardbeien van de boer lusten we elke dag wel. Ze komen rechtstreeks van het land, zijn van perfecte kwaliteit, smaken fantastisch en zijn ook nog eens niet duur. Toen de buurvrouw terug kwam bleek dat ze twee grote bakken bij zich had. Een tasje met meer dan een kilo aardbeien. Amber zei nog, 'Ik bedoelde eigenlijk die kleine bakjes.' 'Ja dat weet ik', antwoordde ze 'ik had alleen beloofd dat ik twee bakjes mee zou nemen, de kleintjes waren op dus dan maar twee grote dacht ik.'

Meer dan een kilo aardbeien, geweldig! Voor mij een uitstekende reden om de blender uit zijn winterslaap te halen. Met de blender, twee zakjes vanille suiker, een halve kilo aardbeien en een liter magere yoghurt tover je in zeer korte tijd een aantal heerlijke glazen verse drinkyoghurt. Toen ik klaar was, inclusief aangeklede rietjes, riep ik de meiden. 'Kijk eens ik heb iets lekkers.' Ze vroegen gelijk 'Wat is dat pap?' Vaak is het zo dat wat onze boerinnetjes niet kennen, het ook niet gegeten of gedronken wordt. Toen ik heel tactisch antwoordde 'Ik heb verse Fristi gemaakt' was het gelijk goed.