Juul is consequent. Al valt ze bijna om van de slaap, als je haar vraagt of ze moe is antwoordt ze altijd hetzelfde: 'Nee, ben nie moe!' De nacht hiervoor waren we naar Frankrijk gereden. Ondanks dat Daan en Juul de hele reis slapend hadden doorgebracht, was het voor hun wel een kort nachtje geweest.
's Middags was dat duidelijk te merken, ze waren moe. Daan was zo slim om toch nog even een middagdutje te doen, Juul daarentegen wilde perse niet naar bed. Ze bleef consequent volhouden dat ze niet moe was. 'Nee, ben nie moe. Hoef nie slapen.' Ik snap het ook wel, je bent net een paar uur bij je oma, waar alles leuk en interessant is, dan is slapen alleen maar zonde van je tijd (ze heeft het van geen vreemde denk ik). Ik heb haar uiteindelijk voor de tv gezet, en zoals ik al dacht, na minder dan twee minuten werd het stil in de huiskamer. Nee, Juul was niet moe, ze kon alleen haar ogen niet meer openhouden.