Ik was Juul ineens kwijt. Ze had blijkbaar genoeg van in de achtertuin spelen en was zelf naar 'onze' kamer gegaan om een pop te halen. Het is zo leuk om te zien dat zowel Daan als Juul zich prima kunnen vermaken en telkens als ze het ene beu zijn, ze zelf weer iets anders verzinnen. Ik vraag me op zulke momenten wel eens af wat er in die kleine koppies omgaat.

Ik was even gaan kijken waar ze was en kwam haar op de trap tegen. Het licht in de gang en op de trap is zo mooi. Eigenlijk stikt het hier van het mooie licht, bijna overal waar je kijkt is wel een hoekje of een plekje met mooi licht. Het gaat automatisch, maar al die plaatsen zie ik en het liefste zou ik overal foto's maken. Ik vroeg aan Juul of ze heel even wilde gaan zitten op de trap voor een foto. Ze vond het gelukkig prima. Je kunt goed zien dat ze met haar eigen ding bezig is. Dat ze even moet gaan zitten voor een foto brengt haar niet van de wijs, ze blijft in haar rol. Juul met haar pop, het lijkt net alsof ze me niet meer ziet. Ze doet haar ding en laat zich niet gek maken door haar fotoverslaafde pa. Het ernstige gezicht en de manier waarop ze uiterst serieus haar pop vasthoudt, samen met het prachtige licht maken het voor mij een heerlijk plaatje.